Rockweel B-1 Lancer คือเครื่องบินทิ้งระเบิดทางยุทธศาสตร์ และสามารถปล่อยอาวุธนำวิถีแบบอากาศสู่พื้นได้ โครงการนี้ถูกเริ่มขึ้นในปี ค.ศ. 1969 โดยอยู่ในความรับผิดชอบของบริษัท Rockwell International ที่เป็นบริษัทผู้สร้างและเครื่องบินต้นแบบได้ถูกส่งขึ้นบินทดสอบเมื่อ 23 ต.ค. 1974 ซึ่งในตอนแรกทางกองทัพอากาศสหรัฐมีความต้องการที่จะสร้างเครื่องบินทิ้งระเบิดแบบ B-1 ขึ้นมาจำนวน 241 โดยตั้งเป้าที่จะเริ่มเข้าประจำการในปี 1979 แต่ได้ถูกประธานาธิบดี จิมมี่ คาร์เตอร์ ได้ระงับโครงการนี้โดยให้เหตุผลว่า เครื่องบินทิ้งระเบิดแบบนี้มีมูลค่าสูงมากถือเป็นโครงการสร้างเครื่องบินที่ใช้เงินมากเป็นประวัติการณ์ของสหรัฐ
อาจมีผลกระทบต่อเศรษฐกิจของสหรัฐ แถมไม่มีการรับรองว่าการที่อ้างประสิทธิภาพอันสูงของเครื่องบินทิ้งระเบิดแบบนี้ จะสามารถนำเครื่องบินเข้าไปทิ้งระเบิดหรือระเบิดนิวเคลียร์เหนือเป้าหมายโดยไม่ถูกตรวจจับและถูกต่อต้านจากระบบต่อต้านอากาศยานอันมีประสิทธิภาพสูงของฝ่ายตรงข้ามได้ ทำให้โครงการสร้างเครื่องบินทิ้งระเบิดแบบนี้ถูกระงับไป
แต่โครงการนี้ได้ถูกรื้อฟื้นขึ้นมาในปี 1981 เพราะรัฐบาลในสมัยนั้นมองเห็นถึงความจำเป็นของเครื่องบินทิ้งระเบิดแบบนี้ สายการผลิตได้เริ่มขึ้นอีกครั้งในปี 1983 และเข้าประจำการในกองทัพอากาศสหรัฐเมื่อปี 1986 เครื่องบินแบบนี้นั้นมีขนาดเล็กกว่าเครื่องบินทิ้งระเบิดแบบ B-52 แต่มีน้ำหนักบรรทุกมากกว่า รวมถึงพิสัยการบินที่บินได้เหนือกว่า B-52 ใช้ทางวิ่งที่ใช้ระยะทางสั้นกว่าและสามารถบินโดยใช้เพดานบินเพียง 500 ฟุต
เครื่องบินทิ้งระเบิดแบบ B-1 นั้น ใช้เจ้าหน้าที่ประจำการทั้งหมด 4 นาย (นักบิน 2 นาย เจ้าหน้าที่ 2 นาย) ใช้เครื่องยนต์ไอพ่น 4เครื่องยนต์ ความเร็วสูงสุด 2 มัค มีเพดานบินสูงสุด 18,300 เมตร พิสัยการบิน 9,820 กม. บรรทุกอาวุธได้ทั้งภายในและภายนอกลำตัวโดยบรรทุกอาวุธได้ถึง 52,160 กก.
