Messerschmitt Bf-110 เป็นเครื่องบินขับไล่ทิ้งระเบิดแบบ 2 ที่นั่ง ของเยอรมันในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 แนวคิดการสร้างเครื่องบินขับไล่แบบใบพัด 2 เครื่องยนต์ ที่ใช้ความเร็วได้สูง มีรัศมีทำการบินไกลและติดอาวุธได้จำนวนมากซึ่งทางเยอรมันเรียกกันว่า Zerstörer (Destroye) ซึ่งได้มีการออกแบบในช่วงปี ค.ศ. 1934-1935 โดยมีจุดประสงค์เพื่อต้องการเครื่องบินรบที่มีความคล่องตัว มีอำนาจการยิงสูงและรัศมีทำการไกลเพื่อทำหน้าที่คุ้มกันฝูงงเครื่องบินทิ้งระเบิด
เครื่องบินต้นแบบ BF-110 V1 นั้นมีการบินทดสอบครั้งแรกเมื่อ 12 มิ.ย. 1936 และได้มีการสร้างตามอีก 2ลำ แต่ระหว่างนั้นมีปัญหาเรื่องของเครื่องยนต์ที่ผลิตไม่ทันทำให้มีการเปลี่ยนเครื่องยนต์ที่มีแรงม้าน้อยลง แต่มีการปรับปรุงให้ดีขึ้น และตอบสนองความต้องการได้อย่างดี และมีการผลิตออกมาหลายรุ่น ซึ่งแต่ละรุ่นนั้นมีข้อแตกต่างกันออกไปเช่นในรุ่น C-4 นั้นมีการติดตั้งเกราะในห้องนักบินหรือรุ่น C-7 นั้นเพิ่มน้ำหนักในการบรรทุกระเบิดให้เพิ่มมากขึ้น
BF-110 นัั้นประสบความเร็จเป็นอย่างดีในช่วงต้นของสงครามโลกครั้งที่ 2 ไม่ว่าจะเป็นการบุกโจมตีโปแลนด์และหลายประเทศในยุโรปแต่มาล้มเหลวขนาดหนักใน Battle of Britain เป็นเป้าให้เครื่องบินแบบ Spitfire และ Hurricane สอยกันเป็นว่าเล่น
Spitfire
Hurricane
โดยมียอดสูญเสียประมาณ 200 เครื่อง ทำให้ทางเยอรมันต้องเปลี่ยนไปทำภารกิจ ทิ้งระเบิด,ลาดตระเวน,เครื่องบินขับไล่เวลากลางคืน
BF-110 นั้นมียอดผลิตประมาณ6,000 กว่าลำ สามารถทำความเร็วสูงสุดได้ 473 กม./ชม. เพดานบิน 9,754 เมตร พิสัยการบิน 909 กม.
อาวุธประจำเครื่อง BF-1100 ติดตั้งปืนขนาด 20 มม. 2 กระบอก/ปืนขนาด 7.9 มม. 4 กระบอก(ปืนท้ายอีก 1กระบอก) บรรทุกระเบิดได้ 500 กก. (BF-110 C5 N นั้นติดตั้งปืนขนาด 30 มม.แทน ขนาด 20 มม.)